به گزارش تحلیل روز، در عرصه دیپلماسی مثل دیگر عرصه ها، ارزیابی طرف مقابل که در موضع ضعف است یا قوت، آماده امتیاز دادن است یا امتیاز گرفتن، اهمیت بسیار دارد و بخشی از اشتباه محاسباتی که میتواند به اشتباه در تصمیم گیری منجر بشود نیز به همین موضوع ارتباط دارد.
یکی از خطاهای نابخشودنی در برخی از ادوار گذشته مذاکرات، دادن پیام ضعف به دشمن و گستاخ کردن طرف مقابل در امتیاز خواهی بود؛ خطایی که آثارش به راحتی از بین نمی رود.
مذاکرات دور اخیر نیز دو ماه و اندی است که در ایستگاه بلاتکلیفی سرگردان است! چرا که جمهوری اسلامی ایران بدون دستیابی به نتایج واقعی حاضر به دادن امتیاز نیست و طرف های آمریکایی و اروپایی هم بدلیل تجربه ناشی از رفتار های گذشته همچنان بدنبال امتیازات زیاده خواهانه هستند.
در این میان یک پیام روشن و مهم که واقعی باشد و نه بلوف، می تواند در سرنوشت مذاکرات تأثیر گذار باشد.
آمریکا و اروپا به دفعات تلاش کردند با بلوف هایی مانند مهلت تعیین کردن برای مذاکرات و تهدید به متوقف و بی نتیجه اعلام کردن آن، به نتایج مورد نظر خود دست یابند که با هوشیاری طرف ایرانی ناکام ماندند.
تهدیدات بدون پشتوانه آمریکا و اروپا، اتفاقا” نشان داد، دستیابی به توافق چقدر برای آنها مهم است البته نه هر توافقی بلکه توافقی که ثمره اش برای آنها حداکثری باشد و برای ما هیچ یا حداقلی!
مهمترین هدف از همان آغاز تحریم های بی سابقه و کمر شکن اقتصادی (به اعتراف خود غربیها ) که برخی عناصر مزدور داخلی و اپوزسیون نیز مشوق آن بودند، فشار به مردم و تحریک آنها به اعتراض و سپس مقابله با نظام بود، هدفی که با بی تدبیری های دولت قبل، در مقاطعی به آن نزدیک هم شدند که البته با هوشیاری مردم و تدابیر مجموعه نظام، ماجرا به سرعت خاتمه یافت هر چند هزینه هایی به مردم و کشور تحمیل شد!
به نظر می رسید، دشمن در این دوره نیز کماکان منتظر تأثیر تحریم ها بر زندگی مردم و ناگزیر کردن دولت به پذیرش یک توافق ناهمگن برای رهایی از این مسأله است اما تصویب و اجرای قانون مردمی سازی و توزیع عادلانه یارانهها، علی القاعده باید خیال آنها را از این جهت راحت، البته در واقع ناراحت، کرده باشد!
این قانون، آب صافی و پاکی را روی دستان ناپاک آمریکا و اروپا ریخت چرا که در عمل و کاملا” واقعی نشان داد دولتی که در چنین شرایطی به اجرای چنین قانونی اقدام می کند دیگر حاضر به دادن باج نیست!
اگر تلاش رسانه های بیگانه و شبانه روزی شدن آنها در این مقطع را برای اعتراض سازی یا آشوب پردازی میبینم، تلاش مذبوحانه ای است برای اینکه شاید بتوانند پیام اجرای این قانون را کمرنگ کنند و ناامیدی صاحبانشان از باجگیری را ترمیم نمایند اما خیلی زود در می یابند که بدلایل گوناگون اینبار وقایع دی ماه ۹۶ یا آبان ۹۸ تکرار نخواهد شد.
الآن بهترین فرصت برای دولت است تا با اتمام حجت به طرف های مذاکرات وین، به سرگردانی و بلاتکلیفی موجود خاتمه ببخشد.
انتهای پیام/